Ομαδικοί βιασμοί

Όταν ήταν 14, η Samira Bellil έκανε το επικίνδυνο λάθος να ερωτευτεί. Επικίνδυνο, γιατί εκεί που ζει η Samira μπορεί να οδηγήσει ομαδικό βιασμό.

Το αγόρι της ήταν ο σκληρός, όμορφος άντρας του συνοικισμού. Αποφάσισε να κοιμηθεί μαζί του, στο υπόγειο, αλλά όταν έφυγε, οι φίλοι του την περίμεναν. Άρχισαν να την κλωτσάν και να την χτυπάν και ο μεγαλύτερος την έσυρε από τα μαλλιά σε ένα διαμέρισμα κοντά, όπου πέρασε τη νύχτα της βιαζόμενη από τρεις νεαρούς άντρες. Το σεξουαλικό βασανιστήριο ήταν τόσο απωθητικό, που ακόμα και σήμερα, 15 χρόνια μετά, δεν μπορεί να το περιγράψει. ΤΟ χειρότερο όμως είναι ότι ο ομαδικός βιασμός της Samira, δεν είναι κάτι ασυνήθιστο στα υποβαθμισμένα γαλλικά προάστια της Γαλλίας του 21ου αιώνα.

Δεν ονομάζεται καν βιασμός. Το λένε tournante ή pass round. Το κλισέ είναι σκόπιμο. Ένα κορίτσι ή ένα τσιγαριλίκι- το ίδιο πράγμα. Μερικές φορές το λένε slag- plan γιατί αυτό είναι μια κοπέλα που κοιμάται με το αγόρι της. Συμβαίνει σε υπόγεια, σε σχολεία, σε τουαλέτες.

Τον περασμένο χρόνο έφτασε στα δικαστήρια η υπόθεση της Νάντια, 15 χρονών, η οποία βιάστηκε σε όλα τα παραπάνω μέρη. Για μήνες, την απήγαγαν και βίαζαν επανειλημμένα. Το ανέφερε μόνο όταν νια φίλη της πρόσεξε την κατάστασή της στο σχολείο (υποχρεώθηκε να έχει στοματική επαφή με δύο αγόρια κατά το πρωινό διάλειμμα). Όταν οι βιαστές της στάθηκαν στο δικαστήριο, είχαν την συνηθισμένη υπεράσπιση: τα ήθελε.

Οι ιστορίες είναι τρομακτικές:
Ελοντί, 14 χρονών, τον Αύγουστο του 2000 άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της ενώ οι γονείς της έλειπαν, για να βρεθεί αντιμέτωπη με πέντε αγόρια. Ένα λεπτό αργότερα, είχε το πρώτο από τα πέντε πέη στο στόμα της.

Σολάνζ, 17 χρονών, το αγόρι της κρατούσε κάτω ενώ οι φίλοι του την βίαζαν στην σκάλα. Κατά το διάστημα μεταξύ Δεκεμβρίου 1997 και Ιουλίου 1998 βιάστηκε πέντε φορές (Όταν παράτησε το αγόρι της και βρήκε καινούριο, αυτός αφησε επίσης τους φίλους του να τη βιάσουν)

Νόρα, 14 χρονών, πριν τρία χρόνια πήγε σε ένα σταθμό για να συναντήσει το φίλο της Πιερ, ο οποίος την έδωσε σε δύο φίλους τους που την βίασαν σε ένα διαμέρισμα και την έστειλαν σπίτι της με το τραίνο ενώ αυτή αιμορραγούσε.

Η Άναμπελ, 21, βιάστηκε από 4 νεαρούς άντρες σε ένα τραίνο. Υπήρχαν 200 άνθρωποι στο βαγόνι. Μια άλλη κοπέλα έχει βιαστεί 86 φορές.

Όπως οι βιαστές τους, τα κορίτσια είναι λευκά, μαύρα και αραβικής καταγωγής. Συνήθως είναι έφηβες. Στα banlieue, ή προάστια, που αποτελούν τις γαλλικές υποβαθμισμένες αστικές περιοχές, το να είσαι κοπέλα σημαίνει να είσαι στόχος.
Στα banlieue, τα εργοστάσια έχουν κλείσει, μόνο η φτώχεια απέμεινε. Η ανεργία ανάμεσα στους νέους είναι γύρω στο 40% , σε αντίθεση με το 9% εθνικό μέσο όρο. Συνήθως η Γαλλία δεν δίνει σημασία σε τέτοια προάστια.

Μέχρι το περασμένο Νοέμβρη, όταν εκδόθηκε το βιβλίο της Samira Bellil σχετικά με την εμπειρία του ομαδικού βιασμού που είχε και την δολοφονία μιας 17χρονης κάτω από περιστάσεις πολύ φρικτές για να αγνοηθούν. Το Φεβρουάριο, οι γυναίκες από όλη τη χώρα βρήκαν τη φωνή τους, σε μία πορεία 5 εβδομάδων σε πάνω από 20 Γαλλικές πόλεις με την πολεμική κραυγή «Ούτε πουτάνες, Ούτε Υποταγμένες»

Το γυμνάσιο Sarcelles απέχει 20 λεπτά από την Notre Dame. Φτάνεις εκεί με το τραίνο. Είναι όσο banlieue γίνεται. Στο γραφείο της, η καθηγήτρια, Jeanne Sillam, έχει στο γραφείο της ένα φωτοαντίγραφο από άρθρο εφημερίδας. «Νάντια, 15, βιάστηκε ομαδικά». Και σκέφτομαι, τι είδους σχολείο είναι αυτό που πρέπει να ενημερώνεται η διεύθυνση για τους ομαδικούς βιασμούς; Το είδος του σχολείου όπου σε ένα κορίτσι με μίνι φούστα επιτέθηκαν 30 αγόρια στις τουαλέτες. Το είδος του σχολείου όπου ο καθηγητής Fabrice Genestal άκουγε συνεχώς τη λέξη “tournante” και δεν καταλάβαινε τι σήμαινε, μέχρι που κράτησε τα παιδιά το απόγευμα και συζήτησε μαζί τους. Το αποτέλεσμα ήταν ένα φιλμ που γύρισε ο Genestal το 2000 με θέμα τους ομαδικούς βιασμούς, γυρισμένο με αληθινά παιδιά σε αληθινά σχολεία.

Το φιλμ ανοίγει με έναν ομαδικό βιασμό, ένα πιστό πορτραίτο όσων του είπαν τα παιδιά. «Συνήθως λειτουργεί έτσι, ένα αγόρι πλησιάζει ένα κορίτσι με την παρέα του πίσω του. Μπορεί να την κεράσει ένα ποτό. Μπορεί να την πείσει να τον φιλήσει. Είναι όλα προσχεδιασμένο. Είναι κυνήγι».
Το κορίτσι είναι συνήθως εύθραυστο, ανυπεράσπιστο ή το έχει σκάσει από ο σπίτι. Ή έχει σπάσει τους κανόνες του banlieue. (Ένας δάσκαλος ανέφερε ότι άκουσε τους μαθητές του να λένε: «Τα nightclubs είναι γεμάτα τσούλες, αφού άμα βρίσκονται σε κλαμπ είναι τσούλες»). Το κορίτσι υποχωρεί και το αγόρι λέει: «Να είσαι καλή μαζί μου αλλιώς θα το πως στους γονείς/φίλους/γειτονιά». Και μετά λέει: «Να είσαι καλή και με τους φίλους μου». «Το κόλπο είναι να απομονώσεις το θύμα» λέει ο Genestal. «Όταν φανεί εύκολη, κανείς δεν θα την βοηθήσει, ούτε τα υπόλοιπα κορίτσια»

Αυτός είναι ο κώδικας του banlieue. Σε ένα μάθημα οικογενειακού προγραμματισμού ένα αγόρι λέει: «Οι Γαλλίδες είναι για γαμήσι, οι μουσουλμάνες γα γάμο». Η γυναίκα που μου το είπε αυτό ήταν σοκαρισμένη, όχι μόνο επειδή το αγόρι που το είπε ήταν Γάλλος και λευκός, αλλά και επειδή όλα τα κορίτσια στην τάξη χειροκρότησαν. Το να είσαι ο macho από τα αγόρια φαίνεται στις κοπέλες σαν μέσο διαφυγής. Έτσι τα κορίτσια λειτουργούν σαν κράχτες. Η Νάντια παραδόθηκε στους βιαστές της από δύο κορίτσια που γνώριζε, και στα οποία είχε ζητηθεί να βρουν μια «dick-sucker»

“Μια μέρα στο σταθμό ο Π. Έβαλε τα χέρια του πάνω μου. Τον ρώτησε γιατί και μου είπε : «Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε μαζί σου». Είπε ότι ήταν για λάδωμα, αλλά δεν κατάλαβα για τι ακριβώς. Άρχισα να βγαίνω έξω όλο και λιγότερο, αλλά τα αγόρια συνέχισαν να έρχονται για μένα» αναφέρει η Ελοντί, 14, στη δήλωσή της στην αστυνομία.

Η ντροπή του ομαδικού βιασμού σακατεύει: τα περισσότερα κορίτσια δεν τολμούν να μιλήσουν από το φόβο αντίποινων- καμένα διαμερίσματα, απειλές σε μικρότερες αδερφές. Εκτιμάται ότι στη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία μόνο το 10% των βιασμών αναφέρεται στην αστυνομία και αυτές αφορούν μόνο ενήλικες. Σε αυτές τις περιοχές η σιωπή είναι ακόμη πιο δελεαστική- για μερικές μουσουλμανικές οικογένειες, ιδιαίτερα, το προγαμιαίο σεξ είναι ταμπού και η παρθενία της κόρης τιμάται πάνω από όλα.

Η Samira Bellil δεν ανέφερε το βιασμό της αρχικά. Η
αστυνομία ονομάζει τα θύματα ομαδικού βιασμού «υπερ-βιασμένα». Έτσι ένοιωθα κι αυτή υπερ- φοβισμένη, υπερ-αηδιασμένη και υπερ-ένοχη. Δεν μπορούσε να μιλήσει εύκολα στους Αλγερινούς γονείς της. Δεν είπε τίποτα, μέχρι που τρεις φίλες της, της είπαν ότι τους επιτέθηκε ο Κ.- ο ίδιος άντρας που την είχε βιάσει δύο φορές- και τη ρώτησαν αν θα το ανέφερε. Το έκανε και έγινε μέλος μιας μικρής μειονότητας.

Μόνο τα τελευταία χρόνια τα κορίτσια έχουν αρχίσει να αναφέρουν τέτοια εγκλήματα- δηλαδή, αν γνωρίζουν ότι είναι τέτοια (Η Samira Bellil δεν ήξερε ότι το να βιαστεί, σοδομιστεί και να αναγκαστεί να πάρει πίπα από τρία αγόρια ήταν ένα έγκλημα που τιμωρούσε ο Γαλλικός νόμος). «Δεν ξέρω αν οι αριθμοί των βιασμών έχουν αυξηθεί» λέει ένας κοινωνιολόγος, ειδικός στην εφηβική σεξουαλικότητα «ξέρω όμως ότι η ικανότητα να μιλάς γι αυτό έχει αυξηθεί». Όταν η Samira Bellil εξέδωσε το βιβλίο της «Στην κόλαση των Tournantes» το ταμπού έσπασε λίγο παραπάνω.

Απαιτούσε απίστευτο θάρρος. Ο Κ. Που έκανε δύο χρόνια φυλακή, έχει επιστρέψει εδώ και πολλοί καιρό στους δρόμους, στους δρόμους που κυκλοφορεί και η Bellil. Των είδε τρεις μήνες πριν τελειώσει το βιβλίο της. «Τα πόδια μου ήταν σαν ζελές. Περίμενα ότι θα πιάσει το κεφάλι μου, ότι θα με τραβήξει από τα πόδια.» Αλλά υπέγραψε με το αληθινό της όνομα, και έβαλε τη φωτογραφία της στο εξώφυλλο. «Ο εκδότης μου λέει ότι έχω ωραίο πρόσωπο» αστειεύεται. «Ποτέ δεν σκέφτηκα να μείνω ανώνυμη. Έπρεπε να είμαι αξιόπιστη. Υπάρχουν τόσες νεαρές γυναίκες που έχουν υποφέρει. Θέλω να τους δώσω ελπίδα και ένας θεός ξέρει ότι την χρειάζονται».

Δεν υπάρχουν στατιστικές για τα tournantes αφού η πλειοψηφία των ομαδικών βιασμών δεν αναφέρεται. Ανέκδοτα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Ο κοινωνικός λειτουργός Richard Heyberger, που λειτουργεί ένα καταφύγιο για τους έφηβους δυτικά του Παρισιού, αναφέρει ότι όλα τα κορίτσια που έρχονται στη στέγη του ξέρουν τουλάχιστον ένα άλλο κορίτσι που την «έχουν περάσει». Η Samira Bellil από τότε που εξέδωσε το βιβλίο της λαμβάνει 20-30 γράμματα την ημέρα, πολλά από θύματα.

«Το αγόρι μου μου είπε ότι πήγαινα γυρεύοντας. Δεν νομίζω ότι συνέβη κάτι τέτοιο. Όταν μετά τη δεύτερη φορά τον παράτησα, γέλασε και μου είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τον ξεχάσω»

«Όταν πήγαινα σχολείο πριν από 7 χρόνια» λέει η Deflaou «τα αγόρια έλεγαν «Ηρέμησε ή θα σε πάμε στο υπόγειο». Εννοούσαν ότι θα σε βίαζαν» Η αδερφή της Deflaou, έξι χρόνια μεγαλύτερη, ήξερε για τα «γυρίσματα» (pass-rounds) όταν ήταν στο σχολείο. Οι ακτιβιστές της βάσης άκουγαν τη λέξη tournante για περίπου δύο δεκαετίες. Αλλά μόνο το φιλμ του Genestal, σκοτεινό, σκληρό και αληθινό, σόκαρε τις πολιτικές τάξεις σε έτσι ώστε να αντιδράσουν. Οι υπουργού ανακοίνωσαν το τέλος της σεξουαλικής βίας στα σχολεία. Επιτροπές οργανώθηκαν για την καταπολέμηση του φαινομένου.

Ίσως αυτή η προσοχή από τους διαδρόμους της εξουσίας να είναι πολύ λίγη και πολύ αργά. Η Fadela Amara, διευθύντρια της ακτιβίστικης ομάδας «Σπίτι των Φίλων» εργάζεται στα banlieue δύο δεκαετίες, με λίγη βοήθεια. «Το κοινό δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει. Όταν μιλάνε για τα banlieue μιλάνε για το έγκλημα. Κανείς δεν μιλάει για τις γυναίκες». Μιλάει λες και έχει πει τα ίδια πράγματα πολλές φορές. «Όλα τα δικαιώματα που έχει κερδίσει ο φεμινισμός σταματάνε στα όρια των banlieue».

Σχηματισμένος από παραδοσιακές αντιλήψεις για την κατωτερότητα των γυναικών, και έναν κώδικα δρόμου που βασίζεται στην επιβίωση του δυνατότερου, ο νόμος που κυβερνά τα banlieue είναι σκληρός και βίαιος. «Οι γυναίκες είναι οι φύλακες της τιμής» λέει η Bellil. Τα κορίτσια πρέπει να είναι παρθένες. Πρέπει να μελετάνε στο σπίτι, να φροντίζουν τους άντρες, και να μη βγαίνουν έξω. Αυτό τις κάνει «καλά κορίτσια» και τις κρατάει μακριά από τον κίνδυνο. Όλες οι υπόλοιπες είναι τσούλες. «Πρέπει να ακολουθείς του κανόνες. Αν θες να ζεις «Γαλλική» ζωή, να βγαίνεις έξω, να φοράς make-up, αποκτάς κακή φήμη» Αυτή η κακή φήμη δεν αναστρέφεται.

«Το περιμένεις» λέει μια κοπέλα. Αν δεις μια κοπέλα σε ένα banlieue, έχει το κεφάλι κάτω, και περπατάει όσο πιο γρήγορα γίνεται. «Τα κορίτσια κοιτάνε γύρω τους και βλέπουν τις υπόλοιπες κοπέλες να ειναι το ίδιο. Νομίζουν ότι έτσι είναι. Υπάρχει τέτοια μοιρολατρεία»

Η κατάσταση άλλαξε όταν τον περασμένο Οκτώβρη μια κοπέλα δολοφονήθηκε σε ένα προάστειο. Το αγόρι της 17χρονης Sohane Benziane, χαστούκισε στο πρόσωπο την κοπέλα ενός άλλου αγοριού. Τότε, προφανώς σαν εκδίκηση, έβαλαν φωτιά στην Benziane σε ένα δωμάτιο σκουπιδιών. Αγόρια της έκλειναν την έξοδο. Τελικά πέρασε, μέσα σε φλόγες, και κάηκε μέχρι θανάτου λίγο παρακάτω. Ένας 19χρονος άντρας κατηγορείται
για το φόνο της.

Και το ταμπού έσπασε λίγο παραπάνω.

Την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου, σε ένα κρύο κοινωνικό κέντρο της Μασσαλίας, έξι νέες γυναίκες από τα προάστια κάθονται σε ένα τραπέζι αντιμετωπίζοντας ερωτήσεις. Τα μπλουζάκια τους γράφουν «Ούτε πουτάνες ούτε υποταγμένες» (Ni Putes Ni Soumises) και οι κοπέλες παίρνουν μέρος στην Πορεία Γυναικών. Η πορεία, στην οποία πήραν μέρος και μερικοί άντρες, ξεκίνησε από το Vitry, έκανε πάνω από 20 στάσεις σε όλη τη χώρα και κατέληξε στο Παρίσι στις 8 του Μάη, Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, όπου συγκέντρωσε 20.000 κόσμο.

«Έχουμε βαρεθεί », λέει η Loubra από το Clermont – Ferrand. «Έχουμε βαρεθεί να στεκόμαστε σούζα, να κατεβάζουμε τα μάτια, να φοβόμαστε» «Είναι αδύνατον πλέον να ζεις εδώ πέρα», λέει μια άλλη διαδηλώτρια. «Ασφυκτιούμε. Θέλω να φοράω ότι μου αρέσει, θέλω να μπορώ να λέω ‘Έχω ερωτική ζωή, τι σε ενδιαφέρει;’» Θέλει ότι έχουν τα άλλα κορίτσια έξω από το banlieue . Η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από την αγάπη, και γιατί αυτή είναι ένα μάταιο όνειρο. «Δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη λέξη αγάπη» λέει η Bellil που πήρε μέρος στην πορεία εκείνη την ημέρα. «Είναι δείγμα αδυναμίας και από κει και μετά φοβάσαι». Το σύνθημα πουτάνες/υποταγμένες διαλέχθηκε προσεκτικά. «Σοκάρει» λέει η Αμάρα. «Αλλά το ίδιο σοκάρουν και αυτά που συμβαίνουν στις νεαρές γυναίκες»

«Μερικές φορές νομίζω ότι ο κόσμος βλέπει τον ομαδικό βιασμό σαν ένα χαριτωμένο όργιο. Δεν βλέπουν τον εξευτελισμό, τις ώρες που περνάν, τα αγόρια να κάνουν ουρά, τα χτυπήματα, το φτύσιμο, τα αντικείμενα, τις προσβολές, τις φορές που λιποθυμάς από τον πόνο. Τα 3 με 15 αγόρια που γελάνε, πίνουν, στρίβουν τσιγαριλίκια, στέλνουν μηνύματα με το κινητό σε φίλους τους για να έρθουν κι αυτοί, παίρνουν φωτογραφίες, τραβάνε βίντεο. Και όταν τελειώσει ξέρεις ότι θα γίνει ξανά, σε δύο μέρες, μια εβδομάδα, δύο εβδομάδες». Μια ανώνυμη μαρτυρία, σε ένα forum των προαστείων www.macite.net.

Πως έγιναν έτσι τα πράγματα; Υπάρχουν 50.000 λόγοι, λέει η Bellil, αν και η ίδια ενδιαφέρεται περισσότερο για το τι μπορεί να γίνει για αυτό. Κάποιοι Γάλλοι σχολιαστές κατηγορούν το Ισλάμ, τις πολιτισμικές νοοτροπίες. Αυτό είναι επικίνδυνο έδαφος.

«Δεν είναι το Ισλάμ» λέει η Deflaoui, της οποίας η οικογένεια είναι μουσουλμάνοι. «Όταν πάω στην Τυνησία για διακοπές, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα κορίτσια βγαίνουν έξω, μπορούν να καπνίσουν, να έχουν φίλους. Βλέπω ότι εκεί η νοοτροπία εξελίσσεται, αλλά εδώ όχι. Εδώ οι νέοι άνθρωποι οπισθοδρομούν».

Δεν πρόκειται για τη θρησκεία, λέει η Bellil. Πρόκειται για τη θρησκεία, και την κοινωνία, και τη βιολογία και την εκπαίδευση και όλα. Προκειταί γι αυτό που συμβαίνει όταν μια Μουσουλμανική κουλτούρα συγκρούεται με μια άλλη και τελικά παραμένουν τα χειρότερα και από τις δύο. Υπάρχουν λόγοι όπου και να κοιτάξεις και συνήθως περιλαμβάνουν τη λέξη «χάσμα». Το χάσμα μεταξύ του σπιτιού όπου φέρονται στα αγόρια σαν βασιλιάδες, όπως συνηθίζεται στις αφρικάνικες κουλτούρες, και έξω όπου θεωρούνται εγκληματίες και αποβράσματα. Το χάσμα μεταξύ των αγοριών και κοριτσιών στο σχολείο, όπου τα κορίτσια αποδίδουν καλύτερα και αφήνουν τα αγόρια πίσω. Τα αγόρια παρατάν το σχολείο πιο συχνά ή καταλήγουν σε τεχνικά λύκεια, όπου η πρόσβασή τους σε κορίτσια είναι περιορισμένη. Οι κοπέλες που ξέρουν – αδερφές ή ξαδέρφες φίλων- είναι απαγορευμένες γι αυτούς λόγω του κώδικα τιμής.

«Δεν υπάρχει ευκαιρία για ουσιαστική κοινωνική επαφή» λέει η Sillam. «Το φλερτ είναι αδύνατο, το ίδιο και οι σχέσεις». Οι απόψεις των κοριτσιών από τα banlieue είναι πιο συναισθηματικές. «Πεθαίνουμε από έλλειψη αγάπης» λέει η Loubna. «Κανείς δεν μιλάει για αγάπη. Όλα είναι ταμπού». Στην χώρα της Σιμόν ντε Μπωβουάρ και της Σιμόν Βέιλ, τα συνθήματα για πρόοδο και ισότητα είναι επικίνδυνα άσχετα.

«Οι φεμινίστριες εγκατέλειψαν τα banlieue» υποστηρίζει η εθνική καμπάνια των «Ούτε πουτάνες ούτε υποταγμένες». Θέτω αυτήν την κατηγορία στην Julia Kristeva, μια από τις κορυφαίες φεμινίστριες της Γαλλίας. Γιατί κανείς δεν έχει δώσει βάση ως τώρα; Μου στέλνει ένα μονοσέλιδο άρθρο που έγραψε πριν ένα χρόνο σχετικά με την «φθορά του ψυχοδυναμικού χώρου». «Είναι το ίδιο παντού» υποστηρίζει η Michelle Le Doeuff, καθηγήτρια φιλοσοφίας και μία από τις λίγες διανοούμενες φεμινίστριες πρόθυμη να λερώσει τα χέρια της με πρακτικά ζητήματα. «Το να κάνεις πρακτική και διανοητική δουλειά, αντιμετωπίζεται συγκαταβατικά». «Αλλά κι αν δεν ίσχυε αυτό» λέει η σκηνοθέτης Catherine Breillat, «δεν υπάρχει ισχυρό φεμινιστικό κίνημα σήμερα. Αντιθέτως, υπάρχει ισχυρός μισογυνισμός. Όταν μαθεύτηκαν οι ομαδικοί βιασμοί, κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε εξαιτίας της μοιρολατρίας. Λένε ‘Είναι θέμα κουλτούρας’. Όχι δεν είναι!»

Η Breillat, μια από τις πιο αθυρόστομες και περιβόητες σκηνοθέτες, δεν μασάει τα λόγια της. Σιχαίνεται τη Γαλλία, σιχαίνεται τους Γάλλους, σιχαίνεται το να είναι Γαλλίδα. Ξέρει που να εντοπίσει το φταίξιμο: στη δική της κουλτούρα. «Είναι μια μάτσο χώρα. Εν μέρη Latin, εν μέρει σκανδιναβική, και το αποτέλεσμα είναι απίστευτη υποκρισία. Είμαστε μια χώρα Ταρτούφων. Δεν αντιμετωπίζουμε τα προβλήματά μας και για αυτό όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ομαδικούς βιασμούς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, επειδή είμαστε όλοι συνένοχοι»

Αντίθετα με τους περισσότερους πολιτικούς δεν κατηγορεί την πορνογραφία. Παρόλο που μια πρόσφατη έρευνα σε ένα δείγμα 1.200 12χρονων, αναφέρει ότι όλα τα αγόρια και τα μισά κορίτσια έχουν ήδη παρακολουθήσει πορνό. Στα γυμνάσια κυκλοφορούν DVD μαζί με ερασιτεχνικές βιντεοταινίες με tournante. «Δεν υπάρχει σεξουαλική διαπαιδαγώγηση » λέει η Deflaoui. “Μας λένε τι είναι το σπερματοζωάριο αλλά όχι πως να φερθείς σε μια γυναίκα. Έτσι τα αγόρια εκπαιδεύουν τους εαυτούς τους με το πορνό”. Κι όχι μόνο αυτό: στη φιλελεύθερη Γαλλική κοινωνία, ο mainstream κινηματογράφος πολλές φορές αναπαριστά πιστά το σεξ π.χ. το Romance (σκηνοθετημένο από την Breillat), το Baise- Moi, το Μη Αναστρέψιμος.

Αλλά η Breillat δεν συμφωνεί. «Η πορνογραφία δεν είναι το πρόβλημα, αλλά και να ήταν, είναι πολύ αργά για να απαγορευτεί. Το πρόβλημα είναι ότι τα αγόρια δεν αποστασιοποιούνται από αυτήν. Δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ πορνογραφίας και πραγματικότητας». Τα κορίτσια στις πορνοταινίες βιάζονται ομαδικά πολύ συχνά και πάντα συγκατατίθενται. (Ο Βρετανός εγκληματολόγος Ray Wyre βρήκε ότι στο 92% των περιπτώσεων των βιασμών σε ταινίες, οι γυναίκες παρουσιάζονται να το απολαμβάνουν).

Σχεδόν σε όλες τις υποθέσεις ομαδικών βιασμών που έφτασαν στα δικαστήρια, ο καρπός αυτής της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης είναι φανερός. Στη περίπτωση της Νάντια, τον περασμένο χρόνο, πριν οι ποινές (πέντε με δώδεκα χρόνια) ανακοινωθούν (μαζί με πέντε χρόνια καταδίκη για τις κοπέλες- συνεργούς), ένας από τους 18 κατηγορούμενους είπε, χρησιμοποιώντας ένα μακάβριο λογοπαίγνιο «Για τις οικογένειές μας είμαστε κλέφτες (voleurs) όχι βιαστές (violeurs)»

Στο βόρειο Παρίσι ένας αστυνομικός λέει για ένα βιαστή που δικάστηκε για κλοπή αυτοκινήτου μια μέρα πριν δικαστεί για βιασμό. Για την κλοπή αυτοκινήτου παρουσιάστηκε μεταμελημένος. Για το βιασμό, γέλασε και είπε «Όχι, τα έχει ξεχάσει, της κάναμε και κάτι άλλο» (Πήγε φυλακή για το βιασμό, όχι για την κλοπή)

Το πρωί μετά το βιασμό της, ο βιαστής της Bellil της γυάλισε τα παπούτσια και της έφτιαξε πρωινό σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ο Heyberger, που δέχεται ανήλικους εγκληματίες στο άσυλό του, λέει ότι μόνο ένα αγόρι αναγνώρισε ότι αυτό που έκανε ήταν έγκλημα. «Συνεχώς αναρωτιέμαι αν έχουν πραγματικά μετανοήσει. Και δεν έχω πείσει τον εαυτό μου ότι έχουν»

«Ένα από τα παιδιά είπε να μην γυρίσω πίσω γιατί της έκαναν το πράγμα τους. Όταν πήγα κάτω σκέφτηκα ότι ίσως ή κοπέλα να μη συμφωνούσε. Αλλά είναι τσούλα. Τα ήθελε.»
Ένας από τους βιαστές της Νόρα, 18, στην κατάθεσή του στην αστυνομία.

Αυτά τα αγόρια, είναι τέρατα; «Πολύ πιστεύουν» γράφει η Sue Lees στο κλασσικό της βιβλίο για το βιασμό, Carnal Knowledge, «ότι οι άντρες που συμμετέχουν σε ομαδικούς βιασμούς είναι παθολογικά τραμπούκοι, τέρατα ή μανιακοί και ότι οι ομαδικοί βιασμοί είναι πολύ πιο σπάνιοι από τους ατομικούς. Η έρευνες ανατρέπουν αυτές τις υποθέσεις»

Στην πραγματικότητα οι ομαδικοί βιασμοί προκαλούνται από μια «ακραία ανάγκη για παιδαγωγικό ανδρισμό» ιδιαίτερα στην εφηβεία. Όλα αυτά γεννούνται στα γκέτο του Παρισιού και άλλες πόλεις της Γαλλίας (αν και έχουν παρατηρηθεί παρόμοια tournantes και σε «αστικά» σχολεία). Αλλά τι συμβαίνει αλλού;

Έχουν αναφερθεί παρόμοιες περιπτώσεις στη Μεγ. Βρετανία, και δύο περιβόητες υποθέσεις στο Λονδίνο το 1997 και το 2000 και η αστυνομία λέει ότι οι βιασμοί από συμμορίες αυξάνονται στο Λονδίνο. Συνήθως είναι μια μορφή μύησης στις συμμορίες του δρόμου, αναφέρει ο Διοικητής Andy Baker.

“Τα κορίτσια πρέπει να συμφωνήσουν για να γίνουν μέλη της συμμορίας. Αλλά υπάρχει και η άλλη περίπτωση, όπου μια κοπέλα που κάνει σεξ μια φορά, μετά είναι σημαδεμένη”. Ούτως ή άλλως, καλείται «ουρά» (line-up). Αυτή κάθεται και οι άλλοι κάνουν ουρά. Ίσως δεν είναι περίεργο ότι πολλοί από τους παράγοντες που υπάρχουν στη Γαλλία εμφανίζονται και εκεί.

Στη Γαλλία, ο κοινωνιολόγος Lagrange, πιστεύει ότι η Πορεία Γυναικών είναι πολύ σημαντική, αλλά ακούγεται και προειδοποιητική, τουλάχιστον γι αυτούς που είναι αναμιγμένοι. «Παλιά οι κοπέλες έλεγαν – θα φορέσω τη μαντίλα για να σεβαστώ την παράδοση- Εξαιτίας των βιασμών, αυτή η νοοτροπία έχει αλλάξει. Λένε ότι δεν είναι πια αποδεκτό»

Αλλά στο σημερινό κλίμα της έντασης μεταξύ δύσης και ανατολής, όπου το Ισλάμ χρησιμοποιείται σαν σήμα εξέγερσης, ο καιρός είναι επικίνδυνος για να φεύγεις από τη γραμμή σου. «Ο κόσμος θα πει ότι είναι προδότριες, ότι μαχαιρώνουν την κοινότητα στην πλάτη, ενώ η δύση κάνει πόλεμο στο Ισλάμ»

«Θα δυσκολέψουν τα πράγματα όταν επιστρέψουμε» λέει μια διαδηλώτρια αστειευόμενη. Αλλά δεν είναι αστείο. Σε ένα προαστιακό website γίνεται σοβαρή συζήτηση σχετικά με το ποια διαδηλώτρια θα «έχει πρόβλημα» πρώτη, όταν η δημοσιότητα καταλαγιάσει.

Όταν ρωτάω τις διαδηλώτριες αν είναι αισιόδοξες, μου λένε «Δεν έχω λύση κυρία μου». Μερικές μιλάνε για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Άλλες για σχολεία για τους γονείς, ώστε να μαθαίνουν στα αγόρια τους να έχουν σεβασμό και να μην τα υπερασπίζονται τυφλά όταν συμμετέχουν σε ομαδικούς βιασμούς.
Γ
ια την ώρα, η ερώτηση της Bellil – τι να κάνουμε γι αυτό- απαντάται με αυτό που θα ονόμαζε η Breillat τυπικό μάτσο τρόπο, από τον συντηρητικό υπουργό της Γαλλίας Nicholas Sarkozy. Περνάει ένας νόμος στο κοινοβούλιο που θα κάνει την άσκοπη και παρατεταμένη διαμονή σε διαδρόμους (αλλά όχι σε υπόγεια) εγκληματική ενέργεια. Επίσης σκοπεύει να μετατρέψει τα κέντρα κράτησης ανηλίκων σε φυλακές, κατά τα Αγγλικά πρότυπα. Αυτό είναι καταστολή, όχι πρόληψη.

«Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε» λέει η Bellil. «Αυτό που χρειαζόμουν όταν με βίασα, ήταν κάποιος να μου κρατάει το χέρι. Κανένας δεν το έκανε αυτό. Κανείς.» Δεν έγραψε το βιβλίο της για να προκαλέσει τον οίκτο, λέει. «Αυτό που θέλω είναι να μιλήσουν τα κορίτσια. Αν το κάνουν αυτό θα έχω νικήσει. Αλλά δεν μπορώ να είμαι ο ομιλητής για πολύ ακόμη. Δεν μπορώ να τα κάνω όλα. Υπάρχει τόση πολύ βία. »

Μετάφραση απο άρθρο της Guardian
σχετικά με τις πάμπολλες περιπτώσεις
ομαδικών βιασμών σε έφηβες στη
Γαλλία,συνήθως αραβικής καταγωγής.
Aναδημοσίευση από το
http://athens.indymedia.org

Σχόλια

• teleio
  By: katarina @ 06/11/2007
  
  
• SAS PARAKALO MHPOS KSERETE POY MPORO NA BRO AYTO TO BIBLIO METAFRASMENO STA ELLHNIKA?
  By: BENETIA KARAGIANH @ 16/01/2008
  
  
• ειστε για τον ποθτσο
  By: θεολογοσ @ 28/06/2008
  
  
• are poustides pou ine auti pou biazoun efxome na pethanoun palio kargiolides tha eprepe na ntreponte na biasoun koritsia pou ine pio adinama
  
  
  By: nikos @ 13/09/2008
  
  
• αηδια. Μια χωρα οπως η Γαλλια με τις τοσες ανεσεις παροχες και επιπεδο γνωσεων κουλτουρας και τεχνης να ειναι τοσο βιαιη και αποκρουστικη στην νεολαια . Μια νεολαια που δεν σεβεται τιποτα δεν τιμα τιποτα δεν εχει προτυπα γιατι δεν θελει να τα εχει. Κριμα στουςν γονεις που εχουν τετοια παιδια. Ζητω η Ελλας για αλλη μια φορα.
  By: Χρηστος @ 28/02/2009
  
  
• Viazoune ? Omadikh Viasmoi ? Kanena sevasmo stis gunaikes ?
  Exw thn kattalhlh lush... Dwste m mia karampina, ena terastio sakvouagiaz me sfaires kai AMOLHSTE ME EKEI...!! se ligotero apo mia evdomada den tha uparxei prob :)
  By: Outlaw @ 24/04/2009
  
  
• δεν χρειαζεται καραμπινα , εχω εγω καλυτερη λυση.
  τους πιανεις και τους χωνεις εναν δονητη να βγει απ"το στομα!!και μονο που το σκεφτηκα νοιωθω ικανοποιηση..
  By: χριστινα @ 09/05/2009
  
  
• Αυτο το πραγμα ειναι περα για περα ανικουστο.....!Ηξερα πως οντως γινονται βιασμοι αλλα οχι και σε τετοιο καταθληπτικο και αηδιαστικο βαθμο!ειναι ολοι τους πολυ ξεδιαντροποι και ψυχανωμαλοι αν νομιζουν πως το να βιαζουν ανιμπορα κοριτσια μικρης ηλικιας θα τους προσφερει ικανοποιηση!μου΄ρχεται να τους κρεμασω!τι να πω?τα λογια ειναι περιττα!πως γινονται ομαδικοι βιασμοι?ετσι να γινουν και ομαδικες εκτελεσεις προς τους βιαστες!μαθανε τωρα τα τομαρια...........!
  By: irini @ 10/05/2009
  
  
• Den uparxei diapaidagwghsh.. den ftaei to porno.. kai sthn Ellada uparxoun tetoiou eidous tainies alla oxi tetoiou eidous sumperifores. dhlwnw YPER ths thanatikis poinis se atoma ''macho'', se atoma pou energoun anarmosta, sthn seksoualiki kai psuxologikh via, sthn katastrofh tou mellontos autwn twn koritsiwn kai makari na kinithoun arketa atoma san ekstrateia kata twn gegonotwn autwn. (den iksera gi'auto to link k apanthsa kapws arga..)
  By: Amalia@ @ 20/12/2009
  
  
• exw sokaristei,bravo stis gynaikes p kanoun tis poreies
  By: γκλο @ 14/05/2010
  
  
• kai ta koritsia omws gt koynane to moynaki toys? ta agoria parasyrontai apo thn kayla
  
  
  By: αλεκος @ 15/06/2010
  
  
• aleko plaka kaneis etsi?meta ap osa akouses afto exeis na sxoliaseis?
  By: efi @ 07/01/2011
  
  
• Δεν μπορώ να πιστέψω οτι όποιος διάβασε το άρθρο δεν μίσησε τους βιαστές!!!! Αλλά τους καταλαβαίνει!!!!!!
  By: κ @ 16/05/2011