Αποσπάσματα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στην Αλεξανδρούπολη

«Την τελευταία 20ετία τα πράγματα αποκρυσταλλώθηκαν ως εξής: Η αστική τάξη απέκτησε και δεύτερο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, αρχικά βεβαίως, το αντιμετώπιζε με ερωτηματικά και μάλιστα στις αρχές, του ’80 το ‘81 με κάποιο φόβο.

             Η αστική τάξη δεν αισθάνεται σήμερα καμία ανησυχία για αυτά. Όπως δεν αισθάνθηκε καμία ανησυχία στις προηγούμενες εκλογές όταν βγήκε η ΝΔ, καμία ανησυχία δεν αισθάνεται, αν τώρα, έρθει το ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση.

            Ένα πράγμα την ενδιαφέρει και την «φοβίζει»  κατά την προεκλογική περίοδο, μήπως η ΝΔ, κάτω από την πίεση, υποσχεθεί λίγα ψίχουλα παραπάνω ή μήπως το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να έρθει αυτό στην κυβέρνηση, υποσχεθεί μερικά ψίχουλα. Η πλουτοκρατία δεν ανέχεται ούτε ψίχουλα πια.

            Ακόμα δεν θέλει η προεκλογική περίοδος να είναι και παρατεταμένη γιατί δεν θέλει να χάνεται χρόνος για τα καινούργια αντιλαϊκά μέτρα που θέλει να παρθούν γρήγορα. Μόνο αυτό το φόβο έχει η πλουτοκρατία, κανέναν άλλο. Έχει τώρα στο χέρι δύο κόμματα. Και το ερώτημα είναι: θα αφήσουμε αυτά τα δύο κόμματα που τα έχει στο χέρι η πλουτοκρατία, οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, να βάζουν στο χέρι κυριολεκτικά εργατικά που λαϊκά στρώματα, είτε επί ΝΔ, είτε επί ΠΑΣΟΚ βλέπουν τα πράγματα να πηγαίνουν από χρόνο σε χρόνο όλο και χειρότερα;

            Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Σήμερα πρέπει να μπει στο στόχαστρο η δικομματική εναλλαγή, γιατί η δικομματική εναλλαγή αποδείχθηκε σωτήρια για το καπιταλιστικό σύστημα στην Ελλάδα, μα επώδυνη  για το λαό.

            ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχουν τώρα μεγάλες απώλειες και αυτές οι απώλειες να συγκεντρωθούν στο ΚΚΕ.» 
 

            Για το μέλλον της μικρομεσαίας αγροτιάς 

            «Η επόμενη τετραετία θα είναι πολύ πιο δύσκολη, γιατί όποιος κι αν είναι κυβέρνηση θα προσθέσει νόμους, θα κάνει επιλογές, στην κατεύθυνση της συνέχισης και της επιτάχυνσης των  αρνητικών αλλαγών που έχουμε την τελευταία 20ετία της αρπαγής των κατακτήσεων. Βιάζονται, γιατί και η ΕΕ έχει χρονοδιαγράμματα, αν θέλετε φοβούνται τη λαϊκή αντίσταση, και θέλουν ακριβώς  να περάσουν τα μέτρα, πριν το λαϊκό ποτάμι της αντίστασης, της αντεπίθεσης, φουσκώσει και τους εμποδίσει.

            Τώρα πια βρισκόμαστε πραγματικά σε αγώνα δρόμου. Η επόμενη 4ετία θα φέρει ένα συντριπτικό χτύπημα στη μικρομεσαία αγροτιά. Έχει φτάσει στο 11% του πληθυσμού και μέσα σ’ αυτό υπολογίζονται και οι καπιταλιστές αγρότες. Θέλουν να ξεμπλέξουν με την αγροτιά να την πάνε μέσα μια 4ετία-5ετία στο 4%. Γι’ αυτό αποδέσμευσαν και τις επιδοτήσεις, και σου λένε πάρε μια επιδότηση και μην καλλιεργείς. Επιδότηση φτώχειας, γιατί ακριβώς θέλουν να ελευθερωθεί η γη από την καλλιέργεια του μικρομεσαίου αγρότη. Θέλουν να του πάρουν τη γη είτε να την εκμεταλλευτούν οι καπιταλιστές αγρότες και οι εμποροβιομήχανοι, είτε να μετατρέψουν τη γη σε καζίνο, σε έργα τουριστικά για τους λίγους που δεν θα αφήνουν εισόδημα στους πολλούς.»  

            Για τον Αγωγό Πετρελαίου

            «Πάντα στα μεγάλα σχέδια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι η Θράκη.

            Παλιότερα λέγανε για το Λιμάνι, ότι θα εκσυγχρονιστεί και όλος ο Έβρος δεν θα ξέρει τι να κάνει τα λεφτά. Τώρα έχετε τον Αγωγό, σωθήκατε!

            Για να δούμε λοιπόν για τον αγωγό. Αν τον δούμε σαν έργο, δηλαδή ένας αγωγός πετρελαίου, είναι χρήσιμος. Γιατί λογικά και αντικειμενικά ο αγωγός του πετρελαίου μειώνει τα έξοδα μεταφοράς και επομένως μπορεί να έχεις πιο φθηνό πετρέλαιο.

            Αυτό το έργο όμως, δεν θα γίνει για να έχουμε φθηνό πετρέλαιο. Γιατί όλοι αυτοί οι αγωγοί μπορούσαν να έχουν γίνει χρόνια πριν, επί Σοβιετικής Ένωσης, όταν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση και πρότεινε να υπάρχουν τέτοιες συνεργασίες. Όμως το κάνουν τώρα, γιατί τώρα τους συμφέρει πολιτικά  να κάνουν αυτό το έργο.

            Δεύτερο, το πήραν ιδιώτες. Δεν είναι προϊόν δημοσίων επενδύσεων. Και δεν είναι μόνο Ελλάδα, Ρωσία, Βουλγαρία, είναι και οι Αμερικανοί μέσω της Ρωσίας, του Αζερμπαϊτζάν, κλπ. Το κόστος του αγωγού θα το πληρώσει ο λαός και οι λαοί των περιοχών.  Θα είναι ένα έργο που θα το πληρώσουν και με την τιμή του πετρελαίου αλλά και ως έργο.

            Τρίτο και το κυριότερο. Οποιαδήποτε κυβέρνηση να ήταν θα έπρεπε να έχει υπόψη της ότι το χτίσιμο αυτό του αγωγού θα γεννήσει αντιθέσεις και ανταγωνισμούς ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Εδώ γίνεται μεγάλος τσακωμός ανάμεσα σε Ρωσία, σε ΗΠΑ, ανάμεσα σε δυνάμεις της ΕΕ. Γίνεται και τοπικός ανταγωνισμός. Θα περάσει ο αγωγός από την Ελλάδα, θα περάσει από την Τουρκία, θα πάει από εκεί, γιατί εδώ παίζονται μεγάλα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα. Και ακριβώς η διαπάλη και ο ανταγωνισμός γίνεται και με πόλεμο και χωρίς πόλεμο και με άλλα μέσα, και με πολιτικά μέσα.

            Ο δρόμος του πετρελαίου είναι γεμάτος αίμα. Γιατί γίνεται ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή; Δε λέω ότι προβλέπω πόλεμο, αλλά συνδέεται με όξυνση των ανταγωνισμών στην περιοχή. Και εμείς βάζουμε και το ερώτημα: Θα γίνει σίγουρα ο αγωγός; Διότι τα επόμενα χρόνια στα Βαλκάνια ενδεχομένως θα υπάρχουν νέοι γύροι ανταγωνισμών και με στρατιωτικά μέσα. Ο πόλεμος γίνεται και με οικονομικά μέσα και με ιδεολογικά και με άλλα, και με προβοκάτσιες. Πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στην Τουρκία; Αυτά δεν τα συζητάνε η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα. Έρχονται εδώ ως πλασιέ των πολυεθνικών και λένε φτιάχνουμε έργο, δημιουργούμε θέσεις εργασίας. Με τα στοιχεία που έχουμε εμείς θα δημιουργηθούν γύρω στις 600 θέσεις εργασίας και από αυτές, όταν σταματήσουν τα έργα, το πολύ να μείνουν 200 θέσεις εργασίας.».

10 Ιουνίου 2007        ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ